Imi Lichtenfeld

Imi Lichtenfeld (Imrich Sde-Or), de grondlegger van Krav Maga, werd op 26 mei 1910 in Boedapest geboren, een van de grotere steden van het toenmalige keizerrijk Oostenrijk-Hongarije. Hij groeide op in Bratislava, de hoofdstad van Slowakije. Zijn vader, Samuel Lichtenfeld, was een hoofdinspecteur bij de politie. Samuel Lichtenfeld was zonder enige twijfel een bijzondere persoon te noemen. Op 13-leeftijd voegde hij zich bij een rondtrekkend circus. En in de daaropvolgende twintig jaar wijdde hij zich aan worstelen, gewichtheffen en diverse andere krachtsporten. Voor hem was het circus ook een leerschool, waar hij mensen uit allerlei takken van sport tegenkwam. Deze mensen droegen hun kennis over op Samuel, onder meer over vechtsporten.

Aangemoedigd door zijn vader hield Imi zich actief bezig met een hele reeks van sporten. Eerst blonk hij uit in zwemmen en vervolgens in turnen, worstelen en boksen. In 1928 werd Imi nationaal worstelkampioen bij de jeugd en in 1929 werd hij kampioen bij de senioren in het licht- en middengewicht. In dat jaar werd hij tevens nationaal bokskampioen en won hij een internationaal turnkampioenschap.

In de navolgende tien jaar waren zijn sportieve activiteiten vooral gericht op worstelen, als atleet en als trainer. Halverwege de jaren dertig, begon het leven in Bratislava te veranderen. Er verschenen fascistische en antisemitische groepen ten tonele. Imi leidde een groep jonge joodse mannen, waarvan de meesten een achtergrond in boksen, worstelen en gewichtheffen hadden. Deze groep probeerde te voorkomen dat de antisemitische bendes de joodse wijk binnentrokken. Tijdens de vele straatgevechten die Imi daarbij meemaakte, ontdekte hij al snel dat sport niet veel gemeen had met echte gevechtssituaties. Daarom begon hij het ontwikkelen van een systeem van eenvoudig toepasbare zelfverdedigingstechnieken voor levensbedreigende situaties. In 1940 had Imi door zijn activiteiten te veel de aandacht getrokken van de antisemitische lokale autoriteiten. Hij liet zijn huis, familie en vrienden achter en vertrok met het laatste schip met emigranten dat kon ontsnappen aan de klauwen van de nazi’s. Dat schip was een oude rivierboot, de Pentcho, die was omgebouwd om honderden vluchtelingen uit Centraal-Europa naar Israël (toentertijd Palestina genaamd) te kunnen vervoeren. Het aangrijpende verhaal van de Pentcho en haar passagiers is uitvoerig beschreven in het boek Odyssey van John Birman (uitgeverij Simon & Shuster, New York, 1984). Imi’s tocht naar Palestina nam ongeveer twee jaar in beslag.

Vanaf 1944 gaf Imi les in conditietraining, zwemmen, worstelen, mesvechten en verdediging tegen mesaanvallen aan soldaten. In deze periode trainde hij diverse elite-eenheden van de Hagana en de Palmach (aanvalseenheid van de Hagana en de voorloper van de speciale eenheden van het Israëlische leger), alsmede de Pal-Yam en politiemensen. Toen in 1948 de staat Israël werd gesticht en het Israëlische leger werd gevormd, werd Imi hoofdinstructeur lichamelijke oefening en Krav Maga aan de ‘School of Combat Fitness’ van het Israëlische leger. Hij diende ongeveer 20 jaar in het leger. Gedurende die tijd ontwikkelde en verfijnde hij zijn unieke methode voor zelfverdediging en ongewapend gevecht.

Nadat hij de actieve dienst had verlaten, begon hij met het aanpassen van Krav Maga voor civiele doeleinden. De methode werd geschikt gemaakt voor iedereen: mannen en vrouwen, jongens en meisjes, wie het dan ook maar nodig had om zijn of haar leven te redden of eender welke aanval te overleven en zo min lichamelijk letsel op te lopen. Om deze methode te verspreiden opende Imi twee sportscholen, één in Tel Aviv en één in Netanya. Hij verzorgde de opleiding van teams van Krav Maga-instructeurs. Deze opleiding was geaccrediteerd door het Israëlische Ministerie van Onderwijs. En in 1978 richtte hij de Israeli Krav Maga Association (IKMA) op.

In 1996 werd de International Krav Maga Federation (IKMF) opgericht om het zelfverdedigingssysteem Krav Maga wereldwijd bekend te maken. Zelfs tijdens zijn laatste levensjaren hield Imi persoonlijk toezicht op de training van de diegenen die hoge graden in Krav Maga hadden en bracht hij tijd door met instructeurs in binnen- en buitenland. Hij volgde de vorderingen en resultaten van zijn leerlingen op de voet, boeide en inspireerde hen met zijn kennis en unieke persoonlijkheid.